نحیف ماچه سگان خشک پستان به لانه باز نگشتند که غریزه مرگ توله هایشان را نوید می داد ونوک پستان هاشان رو به اندک شدن بود غریزه را هم تقسیم کردند چون آب چون نان وحتی تقسیم کردند هوا رابرای تنفس آسمانم رابرای دیدن نه حتی پرواز وخاک رانهتقسیم برای کشت بلکه فروختند به طبقات مختلف برای دفن گرسنگی زدگان وسهم دهان های گشوده ومکنده خونابه چرکابی شد به باروری عقیم سازی که طبق آخرین آمار جمعیت دندان ها رو به تورم است ونان در گرداب قحطی کپک می زند وآنان که به دنیا می آیند بی چشمند وقریب به یقین کرولال نیز خواهند شد