آشیانه سارنگ مامن توست لختی بمان استراحت کن




۱۳۸۹ فروردین ۱۴, شنبه

گذر

در فراموش خانه چشمانت
سرگردان پی چیزی می گردم
سوز سردی اندامم را می سوزاند
پلک می زنی وحراسان
ازتاریک خانه مژگانت فرو می افتم
مبهم وگنگاز سراشیبی اندامت می گذرم
وبا فشار سخت پاهایت در هم فشرده می شوم
از من می گذری وگذارت را تلخ نظاره می کنم
بی وداع
وشماره خواهم کرد تا دوباره برخیزم
نسرین

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر