آشیانه سارنگ مامن توست لختی بمان استراحت کن




۱۳۸۹ خرداد ۲۳, یکشنبه

به قد نابرابر بودند
وبه حرص سرهاشان بریده می شد
وجرمشان این بود
که کنار هم بودند وهم بسته
وچاره ایشان نبود
چنان آفریده شده بودند انگشتانم
وکنون بریده شده اند
چرا که قلم را میان جمعشان پذیرفته بودند به مه
وباروری
که زبانشان گردد به عصیان
آشوب وشب شکنی
جرمشان شد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر